Bizim Dağların Bizim Yaylaların

Eridi mi karları,bahar geldi mi
Açtı mı pembe beyaz çiçekler
dalında elmaların
Şimdi sen okuyamadığımız
Kahır dolu bir mektup gibisin içten içe
Artık iflah olmaz yürek ağzımda
Aha tam şuramda bir sancı
Tıpkı eski masallarıda ki gibi
Üç tarafı ormanla kaplı bir yanı ova
Dünyada yok böyle güzel bir ada
Hiç varmadım kanak kıyılarına
Soguk sularından içmedim
Bana kendini özleten başın yayla
Çamrak aladay armut koya
Ağıtlar çoğaltır gözlerim de
Ha döküdü ha dökecek
Bozguna uğramış gibi
İçimde ki deli taylar
Nemruttan da asi bu gece
Akşamdan kalan bir kaç parça düş
Ar perdesini yırmış
Cehennem gibi yakar Yüreğimi
Günahın sevabın boynuma
Sana geç kalmışsam akçakışla
Dur diyeceklerim var bir dakka
Bizim dağlarda bizim yayllar da
Her aşk bir efsanedir diye
Söylemişmiydim sana duymuşmuydun
Eyy akçalışla
Sen benim eksilmeyen yanımsın
Çogaldıkça çogalan
Kan gibi damarlarda dolaşan
Dur durak yok aç yüreğini ak dağ
Varsın tutsak olsun sende bedenim
Atmış yıl bıraktım ardımda
Şimdi ar gelir vebali
Bu eller sürgün etti beni
Dökmüyorum bu şehirde gözyaşlarımı
Siliyorum aktıkca yüreğimle
İçimin yangınlar başlıyor
Tükendim,tükendim be köylüm
Bir adı akdağımadeni
Bir adı akçakışla Ben
Burda doğdum burda büyüdüm
Ben buralıyım be köylüm