Bizim Dağlar* Şiiri - Bayram Tunca

Oy bizim dağlar bizim dağlar
Yolumuzu kesiyor elin dağlar
Hasretiniz yüreğimi akkor gibi dağlar
Hasretinizden gözlerim hicranla ağlar

Her ne kadar, benzese de dağlar birbirine
Elin dağları hiç de benzemiyor bizimkisine
Gurbette bakıp bakıp ağlarım elin dağlarına
Hasretim ülkemizin mor sümbüllü dağlarına

Ah bizim dağlar sıralıdır, çamları da çıralıdır
Her biri de, benim gibi çok mu çok yaralıdır
Bir dokunsan, bin ah işitirsin bahtı karalıdır
Her birinin, öyküsü/türküsü/destanı şanlıdır

Hayalimde canlanır dağlarımızın güzellikleri
Burnumda tüter dağlarımızın o mis kokuları
Kulağımda yankılanır, dağlarımızın türküleri
Belleklerimizde kayıtlı, dağlarımızın öyküleri

Ne zaman duysam dağlarımızın türkülerini
Ne zaman okusam dağlarımızın öykülerini
Sanki destanını yazdıran kahramanı olurum
Duygulanıp, göğsüm kabarır, gurur duyarım

Destanı yeniden yazılmak gerekirse, hep hazırım
Bir ağacına değil, bir çakıl taşına bile feda canım
Hiçbir şeye değişmem, dağlarımızın taşını toprağını
Ecdadımız kanlarıyla yazmışlar her birinin destanını

10.12.2001-11.55