Onlar;
Boş olan sokakların titrek efendileri...
Düşündükçe
Bir türkü mırıldanır kulaklarıma sessizce___
Gurbetin ve kimsesizliğin verdiği acı
Bir özlemi arzulamaktadır düşlerinde
Vede olmayan fotoğrafların gülüşlerinde___
Büyüyen alevlerin alaycı gölgesinde
Sırt sırta izlerler
Dondururken vücutlarını gökyüzü mavisi___
Değişen bir gökyüzü mavilginde
Olmayan düşlerin içinde ararlar kendilerini
Vede gündüzün getirdiği tedirginliğini gözlerinde___
Sözler her zaman olduğu gibi yerini sessizliğe bırakırken
Onlar sahil şeridinin soğukluğuyla
İçlerini ısıtırlar
El sallarken onlara deniz feneri___
O kadar basık
O kadar ezik ki yürekleri
Onlara insanların bir diğer adınında
Umutsuzluk olduğunu aşılıyordu,tekmelerden kaçışları gölgeleriyle___
Ve inadına yaşama tutkusu
Onların yapabileceği belki de,son seçeneği sunuyordu avuçlarına
Bir kaç demir parçasının getirdiği karın tokluguyla...
Kayıt Tarihi : 23.11.2014 02:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!