Bizim Çocuklarımız Şiiri - İdris Akmetin

Okul yolunda bir kaç çocuk
Gözleri yaşlı, elleri üşümüş
Yarı aç yarı tok
Isısız yollara düşmüş
Kora dönmüş al yanakları
Mor mor kenetli dudakları.

Sabahın köründe bir telaş bir koşuş
Ayağında yamalı pabuç
Biri kaytanlı biri kaytansız
Tabanları yırtık
Yolu kâh iniş kâh yokuş
Omuzda bez çanta
İçinde bir kalemle bir defter
Bir kaç kitap, biraz ekmek
Bir parçada katık
Bir, üç sonra beş
Karışır esmeri sarışını kumralı
Yanakları üşümüş kirpikler karlı
Yürekleri sevgi dolu, umut dolu
Anadolu çocukları.

Umut dolu çantalar, yürekler sevgi
Bilmezler kini nefreti,
Onların alınları açık pak yürekleri
Tertemiz elleri
Onlar yurdumun geleceği.

Okulun bir köşesinde,
Her öğlen vakti
Bir ağacın altında,
Ya da bir duvar gölgesinde
Boşalır bez çantalar,
Ortak sofra kurulur
Paylaşılır ekmekler, katıklar
Bir insani yürek
Anadolu'nun ortasında.
Minik elleriyle yoğrulur.

Umutlar paylaşılır
Sevinçler, kederler, acılar
Oyunlar paylaşılır
Defterler, kalemler, kitaplar
Ekmekler, sular, katıklar
Ellerde ay yıldızlı bayraklar
Anadolu'nun ortasında
Bir millet yeniden yükselir.

Kimimiz Türk,
Kimimiz Abaza, Çerkez’iz
Kimimiz Kırmanç, Zaza, Kürt'üz
Yok ayrılığımız
Tek bayrak tek vatan ülkümüz
El ele kol kola
Sünni, Şii, Şafi, Alevisi
Aynı ağacın dalları hepsi
Kardeşsiz, yoldaşız
İnsanız en önemlisi.

Umut dolu çantalar, yürekler sevgi
Bilmezler kini nefreti
Onların alınları açık pak yürekleri
Tertemiz elleri
Onlar İnsanlığın geleceği.

Sevsinler hep birbirlerini,
Sımsıkı tutsun kenetlensin
Barış yolunda elleri.
Bilmesinler kini nefreti
Ölmeyi, öldürmeyi
Sarı, esmer, kumralı
Zengin, fakir, kızı, oğlanı
Onlar barış bayrağımız
Onlar bizim hazinemiz
Onlar bizim çocuklarımız.

Umut dolu çantalar, yürekler sevgi
Bilmezler kini nefreti
Onların alınları açık, pak yürekleri
Tertemiz elleri
Onlar İnsanlığın geleceği.