İnsan, yaşadığı şehre küser mi hiç?
Biz küstük işte.Bizim çocuklarla beraber
Hiç barışmamacasına hem de
And içtik bu şehre yenilmemeye.
Bizim çocuklar başkaydı
Benzemiyordu; bu şehrin insanlarına
Bizim çocuklar sanki rüyaydı
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta