Bizim Çocuklara Şiiri - Osman Baltacı

Mahzun gözlerin kalbime değince
Sen düşersen ben kırılırım çocuk!
Zulmet çağı zulmüne işleyince
Sen ölür ben nasıl yaşarım çocuk!

Katiller sütle köpek doyurunca
Sense açlıktan bitip kuruyunca
İnsanlık mahkemesi kurulunca
Hâkim sensin hüküm sende ey çocuk!

Bir baş on başa bedeldir ne dersin?
Garibin hakkı var nasıl ödersin?
Mahkeme tahtından hüküm kesersin
Sen sus adalet ağlasın ey çocuk!

Şüheda yurdu gözünde ağlarken
Şark’ın zulmünde yetimsin ey çocuk!
Kılıçarslan’lara gökkubbe darken
Vatan sensin sen bizimsin ey çocuk!