Namlusunu bilmeyen
Deli bir fişek olsaydı
Bizim çocukların sesi
ve tetik düşseydi
Bu çarka kaptırmasaydı elini
kanatmazdı yüreğini
Birde sönmeseydi o sokağın lambası
Yarım kalmazdı gülüşleri
Ağıtlarda sızlamasın diye
Anasının memesi
kana düşmeseydi
Gölgesini üşütmeseydi
Iraklı çocuklar gibi
O nemli odaların ısı
Yalnızlığını örtmeye yeterdi
Yoksul bir kondu semti
Kör bıçakla kesmeseydi düşlerini
Bağırmasaydı avazın çıktığı kadar
Ana avrat sövmeseydi
Büyük aşklar yaşayabilirdi
Bizim çocuklar
Büyümek için koşan hayvanlara imrenmeseydi
Kayıt Tarihi : 8.11.2004 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım..
Suna Doğanay
Yoksul bir kondu semti
Kör bıçakla kesmeseydi düşlerini
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (11)