Bir çocuklu dul bir bey,kendi gibi bir çocuklu bayanla evlenir.Kısa zamanda bir çocukları daha olur.
Ortak oyun çağına gelen çocuklar,birlikte bahçede oynarlarken en küçüğün mızıkçılığına dayanamazlar.
Sonuç kavga.Anne pencereden dışarıya bakarken olayı görür.Koşar kocasına;
Bey bey! Senin çocukla benim çocuk birlik olmuş bizim çocuğu dövüyorlar!
Bey;
O da akıllı olsun! dinlesin büyüklerinin sözünü...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta