Bizim Çiftliğin Müdürü Şiiri - Yılmaz Garip

BİZİM ÇİFTLİĞİN MÜDÜRÜ

Masal bu ya, günlerden bir gün çiftliklerden birine,

Katırı, has-bel kader, tayin etmiş bir katır, yönetimine.

Çiftliğe sahip çıksın, yarış atı yetiştirsin hem yine,

Aç bırakmasın onları, hizmet etsin efendisine.

Eh yani! Çiftliğe müdür olur da boş durur mu bu katır?

Ne halden anlar, ne gönül sayar, ne de bırakır hatır.

Çiftliğin en eskisinden, en yenisine durmaz hatırlatır;

Ben ne dersem o olur der, dinlemez öyle hatır-matır.

Bir yardımcı arar, nihayet eşeği denk bulur kendine,

Çünkü o, ne olup bittiğini söylerdi her gördüğüne.

Öküz ne yapmış, tavuk ne vermiş, süt veren ineklerine

Yem nereden gelmiş, su nereden çiftliğin derelerine?

Nadan hesabı arkadaşını bile, ne düşündüklerine

Bakmadan, düşünmeden, nasılmış, gördüklerine

Tabi olup tamamını, ne gelirse söyler olmuş diline.

İyiyi kötü, kötüyü iyi tanıtır olmuş müdürüne.

Yine bu çiftlikte, yaşarmış bir küheylan hem yarış atı,

En önde bitirirmiş sessizce, girdiği bütün yarışları.

Efendisine hizmetin ibadet olduğunu hep anlatırdı,

İstemezdi geri kalsınlar yarıştan, tam olsun arpaları.

Çiftlik onunla şahlanırdı, kış kalmaz, getirirdi baharı,

Suyla dolardı dereler, kuru kalmazdı hiç bir pınarı.

Az kişnerdi, çalışırdı, çok yol alırdı geçmezdi hiç harı,

Vefalıdan, değerini bilenlerden hoşnut olurdu hatırı.

Lakin eşek çekemezdi, kıskanırdı küheylanı hep,

Katırdan, gece gündüz bunun için eylerdi hep talep:

Yarışa gidemez, iyi yük çeker derdi bu densiz merkep,

Katırı kandırırdı küheylandan etmezdi ar ve edep.

Katır bu, atı eşeğin sözüyle tanır, bakmaz hatırına,

Ne de olsa küheylandır der, tabi kılar yardımcısına.

İş bilmez eşek sıkça yardım ister, çok gitse de arına,

Merkepten geri kalmaz katır, o da yüklenir küheylana.

Sıkıntılar yakındır çiftlikte, dayandı sonbaharına,

Kışı görecektir mutlak, yağacaktır karlar yamacına.

Küheylanın derdi başka, bakmaz üstündeki ağırlığa,

Eşeğe tabi olup, akıl vermek katıra, çok gider ağırına.

Arpası kesilen yarış atının, arpası eşeğe yüklenmiştir,

Eşekten indirilen yük, bizim yarış atına bindirilmiştir.

Şimdi küheylan konuşmaz, söz sizin, bu ne acaip iştir?

Nerede hak, adalet, hani demokrasi, ya da bu nice iştir?

Yılmaz Garip