Bizim Bahtsız Fukara Şiiri - Vezir Pehlevan

Dünya'ya gelince, ağladı durdu
Gözünü açınca, Anneyi gördü
Feleğin cevrine, aklını yordu
Yaşına gelince, güldü Fukara.

Henüz üç yaşında, öldü Anası
Öksüze Dadılık, etti Babası
Okuldan men etti, yaşam kavgası
Sefalet içinde, soldu Fukara.

Yedisinde Çoban oldu çalıştı
Her tür melanete, çabuk alıştı
Müşkülü bilene, sordu danıştı
Rızkını Felekten, aldı Fukara.

Yirmisinde Asker oldu kuruldu
Siperden-sipere, koştu yoruldu
Tezkeresi altı ay, geç verildi
Adak Namazını, kıldı Fukara.

Hasat-harman derken, kurdu işini
Kutsiyet belledi, Toprak-Taşını
Teriyle kazandı, Ekmek aşını
Feleğin Çarkını, kırdı Fukara.

Komşunun kızına, gönlünü verdi
Bir yuva kurmaktı, hayali-derdi
Toy-düğün yaptı, mürüvvet gördü
Sonunda vuslata, erdi Fukara.

İki oğlu oldu, üç te Kızı
Hazana dönüştü baharı-yazı
Beyninde fırtına yürekte sızı
Kaderin Felini, gördü Fukara.

Kızları evlendi, yuvadan uçtu
Her iki oğlu da, gurbete göçtü
Döndü Yaradana, Elini açtı
Dertlerini Arza, döktü Fukara.

Babadan mirastı, yokluk ayazı
Bir sıcak yuvaydı, Haktan niyazı
Fıtratı kara'ydı, yoktu beyazı
Huzura uzaktan, baktı Fukara.
.
Eşini kaybetti, yürekte yangın
İklimi bozuldu, bedeni yorgun
Torunlar istemez, gelinler dargın
Gözünden yaşları, döktü Fukara.

Seksenin de omurgası büküldü
Otuz iki dişi, birden döküldü
Kafesi bozuldu, beden yıkıldı
Kendi Kefenini, sardı Fukara.

Ecel yeli vurdu, Bahar-yazına
Acı haber uçtu, oğul-kızına
Bakıp ağladılar, soğuk yüzüne
Sonunda huzura, erdi Fukara.

Çakıroğlu yazdı, destan eyledi
Yaren Meclisinde, çaldı söyledi
Şimdi ki Nesili, biraz payladı
Ölmeden mahşeri, gördü Fukara...

18-EYLÜL-2024
------------------------
VEZİR PEHLEVAN