Bizim Aile Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Bizim aile (reanimasyon)

Kapıda bekler sizi bir güler yüz Zahide
Tebessümle karşılar uyar bütün ahide (1)

Yönlendirir hocaya bilgi almanız için
Derdinizle dertlenir üzülür için için

Ailemiz içinde gerçek dost gerçek lider
Hastası olan O’nu her gün ziyaret eder

Allah vermesin amma dertle gelsen Konya’ya
Selam vermeden geçme Alper Yosunkaya’ya

Hastaları için O,her şeyi feda eder
Rabbim hocama burda vermesin elem keder

Bilgisayarla evde oturup sohbetinde
Hastalarını izler gece geç saatinde

Hanımını unutur hastalara bakarken
O muhteşem eş O’nu, bekler zaman akarken

Hocaya haber salar bekleyeyim mi daha
İşine âşık hocam bakmaz ah ile vaha

Bir tek yavrusu bile hastadan önde değil
Böyle bir şahsiyetin durma önünde eğil

Bir Funda Gök'ümüz var ayrılmaz hiç bölümden
Kendini kaptırmış O çekinmiyor ölümden

Millet gider pikniğe Funda hep hastasıyla
Toplamış çantasını elinde pastasıyla

Mesai kavramını çoktan unutmuş hocam
Cumartesi pazarda der, serviste olacam

Doktor Ayşe Hanımın bir asil duruşu var
Sessiz sakin haliyle, dertleri bizden savar

Reanimasyonun diğer mümtaz fertleri
Unuttururlar size hastalığı dertleri

Bu büyük ailenin üyesi Ayşe Aydın
19 Mart akşamı Karaman’daydı kaydın

Mutlu bir günündeydi, eşiyle kaza yaptı
Elli beş yıldan sonra tüm hüzünleri kaptı

Göz açamadı on gün onunlayken Mesut Bey(2)
28 Mart günü Alper Hocamdan okey

Böylece girdi işte bu büyük aileye
Günler geçiyor artık gerek yok gaileye(3)

Gözüm arkada değil, Ablam emin ellerde
Alper Hocanın adı dolaşır hep dillerde

26 Mayısta altmış günlükken çıktı
Bizdeki üzüntünün ümüğünü O sıktı

Bakışları canlıydı hareket var elinde
Güzel güzel cümleler şükürleri dilinde

Sol tarafta başlayan hareket artık sağda
Tüm vücuda gelecek derdi kalacak ağda

Çenesi de açıldı hepimiz olduk mutlu
Abla yeni hayatın bizlere olsun kutlu

Hasta kendine gelince devam edecek

(1) ahid: kural
(2) mesut bey: karaman devlet hastanesi
Yoğun bakım dr.
(3) gaile: endişe