Bizim Ağaya Bakın Şiiri - Kemal Berk

Bizim ağaya bakın, gürsen nasıl üfürür
Cömertlikte sınır yok, eli cebine girmez
Yaylada sürü görse, peşinden koşup gider
Tuttuğunu götürür, bir daha geri vermez

Eli dili çok tatlı, yaklaşırsa yanına
Vallahi o an girer, hemen senin kanına
Ayaküstü götürür, okuyunca canına
Varın yoğlun alsa da, gül yüzüne hiç gülmez,

Sanki çölde geziyor, ateşiyle yanarken
Gözünden yaş çıkmıyor para diye ağlarken
Bataklığa düşenler karaları bağlarken
Keyfinden göbek atar, dönüp de bir şey demez

Her yanı pislik olmuş, ne yağmur var nede kar
Gece gündüz yatarken, ediyor hep ahu zar
Nasıl sevsin sevdiği, tutuyor falezde yar
Yar ölüme giderken, kendini asla üzmez

O kadar çok konuşur, kendini alim gören
Durmadan dibe batıp, insanı candan eden
Fırsatını bir bulsa, canlının deri yüzen
Kırdığı cevizlerin, hesabı kendi bilmez

Kemal’eren Kemal Berk
18.11.2021