Bizim.! Şiiri - Mehmet Göden

Celâl-i soruyor: kimiz kimleriz
Cenupta türkmendir, soyumuz bizim
Aşığız dertliyiz, çalar söyleriz
... Toros'lara mekân, soyumuz bizim.

ilbey'li oğluysan, tarih bilirsin
Sorana doğrusun, tekmil verirsin
Anlaşıldı atan gibi kevgirsin
Boşa kaynamadı, kanımız bizim.

Yaylak'lara sürü sürmüş yıllarca
Emmioğlu Akçay, nüfus binlerce
Osmanlı zor ile, iskân verince
Mecburen çözülmüş, yükümüz bizim.

Turan sütü hâlâ taze, dipdiri
Malkoçoğlu gibi, gövdemiz iri
Çam'ı kökten söker, alır herbiri
Oğuz'dan Dulkadir, künyemiz bizim.

Yörük olmuş göçmüş konmuş aşiret
Sultan Bayazıd'ı bilirsin elbet
Bir oğlan vermiş ki bilekte kudret
Yavuz'un ana'sı kızımız bizim.

Bey Kozanoğlu'nda, güzel Avşar'da
Neslimi arama Kürt'te şalvarda
"Kangal" görse kaplan, geri tırsar da
Aslan'ı pençeler kurdumuz bizim.

Haksızlığa gelemez, eğmemiş boyun
Derviş Paşa bize, eylemiş oyun
Ceyhan-Seyhan-Göksu, Asinin suyun
Toros'un düzlüğü, yurdumuz bizim.

Hatunları vardı takmış fesini
Huri kızı gibi taze gelini
Karıştırma Göden koca neslini
Dosta dostça gelir tavrımız bizim.

Mehmet Göden, Mayıs 2012.