Ey Sâlik!
Beşer şaşar ise niye kınarız?
Tövbekâra uzar elimiz bizim;
Nefsimiz dururken kimi sınarız?
Ellerden beterdir kelimiz bizim..
Yusuf değilim ben, düşerim abi,
Züleyhâ'ya 'Hayır' diyemem tabi;
Günâhsız ya âlem, horlar gıyabi,
Herkesten fazla ki zelimiz bizim..
Horlaman acaba buldu dibi mi?
Yoksa kaldı dersin az takribi mi?
Hünkâr Hacı Bektaş Veli gibi mi?
Elimiz, dilimiz, belimiz bizim..
Aynadır şu nefsim izle kendini,
Seyret benliğinin nasıl fendini,
Hepimiz aynıyız gör menendini,
Kusrunu bilene gelimiz bizim..
Hakk idi tanığım gözde yaşımdan,
Doğruyu söylemek etti aşımdan,
Aşk yüzünden gitti akıl başımdan,
En âkilden âkil delimiz bizim..
Tarsusi kulunu kulla test eder,
Fâni sevgiliyle kalbi mest eder,
Hakk bu affedici olur jest eder,
Rahmeti celbeder selimiz bizim...
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 14:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!