Ölüm Finiştir Şiiri - Kara Osman Nalbant

Düşmanın mızrağı, sola değerse
Kan gölüne döner sağımız bizim
Güz gülümüz kışa boyun eğerse
Üç ay yârsiz kalır, bağımız bizim

Köz bize kâr etmez, sözle pişeriz
Sadık bir dost bulup özü deşeriz
Yağlı kurşun yesek bağa düşeriz
Dost değer al olur, ağımız bizim

Bilenler söylesin ne var halemde
Varımız yoğumuz levh-i kalemde
Ruhsuz olan beden, kalır âlemde
Yakından yakındır, çağımız bizim

Yaren yanlış yapar gönül koyarız
Dünya baki değil, bir gün kayarız
Hiç hesapta yokken, sela duyarız
Damla damla erir, yağımız bizim

Kara der, bu handa ölüm finiştir
Beni korkutan şey, saldan iniştir
Yollar dar olsa da koynu geniştir
Kurdu kuşu korur dağımız bizim