Ermek için,Vatanına sunamın,
Uğradı dağlara,yolumuz bizim.
Yâri sarmak için,vardır gümanım,
Kırık kanadımız,kolumuz bizim.
Bulmak mümkün müdür,senin tadını,
Kendime yâr bildim,elin yaadını,
Sevdim amma,diyemedim adını,
Bağlı dudağımız,dilimiz bizim.
Çokmu senden,yâr olmanı istemem?
Seni herşeyden çok,severim demem,
Sevgisiz günlerim,yaşadım görmem,
Geçti omuzlarda,salımız bizim.
Ağumuz içime,boyanır öyle,
Tutup yüreğimi,ne ettih böyle?
Bana ettiğini,çekinme söyle,
Allaha(cc) malûmdur,halımız bizim.
Sevdim demem,elinize fırsattı,
Felek böyle,ciğerime el attı,
Baharımı kara bulut kuşattı,
Açmadan derildi,gülümüz bizim.
Doyanaca gülemedim,yürekten,
Şöyle bir gün,yakalayıp felekten,
Toplumumuz,ayırt olmaz melekten,
Ömer Çetinkaya ise,delimiz bizim...
ömer çetinkaya
congeri
08.01.1991
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 29.4.2006 10:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/29/bizim-13.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)