Bizi Yitirdik Şiiri - Müzeyyen Boyraz

Halbuki; belki bir daha şansımız olmayacağını düşünerek, bulmuşken sevdayı; yaşamak gerekmez mi? Korkuların üstüne gitmek; korkuyu yok etmez mi? Zamanı iyi kullanmak; geniş zamanlar getirmez mi? Böyle kendi kendime konuşur gibi ve öylesine beynimi kurcalıyorum. Ama bu soruların cevaplarının, herkese göre değişeceğini de biliyorum. Hadi bunun üzerine de bir şiir yazalım, okunmak kabilinden…

Aşk;
Ya her şey dedik bazen umutla,
Veya genelde umutsuzca hiçbir şey!
Belki;
Yarınlara bıraktık korkak ve ürkekçe,
Yahut cömertçe ve çok çabuk tükettik…
Oysa;
Ne her şey olmayı becerebildik,
Ne de hiçbir şey!
Ertelerken;
Her zaman korkak ve ürkekçe,
Yüreğimizde derin boşluğu ürettik..
Tüketirken;
Çok çabuk ve cömert umarsızlıkla,
Her yenisinde dışımızda büyüyen,
Ama içimizde kaybolan bizi yitirdik…