Ne oldu da tatlı dilin zehir kusuyor
Bilinmez bu insanlar neden susuyor
Zavalı kalbim yanlızlığa küsüyor
Dünya, be bahtlığın bizi üzüyor
Çare bırakmadın adem oğlundan
Sarmısak mı vardı bilmem soyundan
Anlamış değilim hala ben bu oyundan
Dünya, oyun bozanlığın bizi üzüyor
Kefen bulamadık koca zeminde
Doğan yavrularımız hergün yeminde
İçki şarap derken kafalar deminde
Dünya. huzursuzluğun bizi üzüyor
Esir almışsın sanki her halımızı
Sayende kaybetik bulmadık dengemizi
En sonun da gösterdin ya renginizi
Dünya, barbarlığın bizi üzüyor
Kayıt Tarihi : 19.3.2007 03:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!