&Bizi Nasıl Büyüttün Anne& Şiiri - Müjde ...

Bizi nasıl büyüttün annem?
Daha sen ondördündeyken, vermişler ellere,
Rüyanda görmüşsün,kara duvağınla gelin gittiğini.
Yine rüyanda anlamışsın bahtının karalığını...
Vermişler seni zorla o adama!
Bizi nasıl büyüttün annem?
Nasıl dayandın onca zahmete...
Onca çileye,onca rezalete...
Hiçbir şey bilmezken nasılda öğrendin sen!
Taşı toprağı arşınladın,
Yol,iz demedin buldun,
Savaş açtın kendine,kırdın zincirlerini...
Çalıştın yıllarca annem,
Seni bildim bileli saat 6 dedimi ayaktasın,
Sen nasıl bir insansın,hiç yorulmaz mısın?
Of annem of bunlar kimin için annem?
Biz çocukların,kızların için...
Nasıl da katlandın tek tek bize,
Ve o adam da ayrı bir dertken...
Of annem hepimizin kıskacında kaldın,
Ömrün bizimle tükendi,
Babamız da sen oldun,tek dalımızda sen...
Annem ya bir de sen olmasaydın!
Ne yapardık he söylesene?
O adamla bir başımıza kalsaydık!
Defalarca elimle tuttuğum o bıçak,çoktan saplanmıştı o imansıza.
Bak annem iyiki gitmemişsin!
Sana kızıp git demiştim,git ezilme...
Biz hallederiz,içince taşı kafasına vururum demiştim.
Sende bana kızdın,değer mi hiç diye...
Ardından yıllarımız geçti yıpranarak...
Mahkemelerde geçti,bir yarımız!
Bak annem gitti artık,git-t-i.
O hastalıklı,o vahşi yaratık yok artık.
Bu sözleri sarfederken nasıl da gülerdim,
Sinir nöbetlerim sizi güldürürdü,sonra ağlardık beraber...
Sonra yaşadıklarımızın komik yanını çıkarır yine gülerdik,
Yoksa annem nasıl dayanırdık!
Hem dramatik,hem gerilim,hem komik acı ama komik,
Ne de garip,tam bir film...
Şimdi o artık yok,yok annem...
Sesini duymamak,varlığını hissetmemek ne güzel...
Rahatça bir uyku gerilmeden ya ne güzel...
Biz kazandık annem biz,
Kardeşlerim biz kazandık!
Hayattaki en büyük başarımız bu olsa gerek!
Yaşasın o artık yokkkkk....

23.Temmuz.2006
Pazar