Bizi koruyan şeye güzelleme

adanmış çocuklar avluda koşturuyor
yokluğun tam ortasında
simit yiyerek
işte
tam o anlardan birisi daha
şimdi
*marjinal bir tanrıya inanmak

çarşılar karışır sanmak en ufak bir ayıpta
alesta bekleyen tabutlardan haberdar
çağın çarmıhına yeni bir isa gerek
*gerçeği bilmek ne kötü be birader

hükümet krizlerini askıya alan
onca bezginlik ortası gülmeyi öven
her yüz kıvrımını bir başlangıç sayan
*umru şehirden söküp götüren trenler

kararlılıklarla çarpışan bakışlara
söylenmemiş bir söz bulma çabasındadır
bir gölge, bir ağaç, bir şarkı yeter ona
*kuşlar, konabildiği kadar özgürdür