yazmaktan utandığım bir devirde durun bu sustuklarım konuşsun.
belki ölünce dirilir ümidiyle durun bu sustuklarım konuşsun
bir şairden ziyade insanlığımı öldürmek istiyorum,
taş atamayan bağırmayan susan
bu keyfine düşkün zulümu görmezden gelen yanımı
bu insanlığımı medeniyetin orta yerinde taşlamak istiyorum.
Rabbim beni ölmeden dirilt ne olur,
huzuruna böyle kirle çıkmaktan utanıyorum.
elimde dua,yüzümde utanma ile huzuruna gelmek istiyorum.
affet beni,beni temizle beni yıka beni hiç et ALLAH'ım.
böyle bir varlığının ağırlığından kendimi kaldıramıyorum.
tokluğum dan sızlanıp açları doyuramıyorum,
demir tankların önüne gögsümü zalime siper edemiyorum,
ALLAH'ım utanıyorum utanıyorum.
ALLAH'ım sen affedersin,affı seversin bu ümmeti (asv)
cümle beni affet affet.
uykuya sattığımız vicdanımızı başımızdan aşağı dök!
bizi utandır bizi utandır ALLAH'ım.
kalbimizi uyandır,
kaldırımlardan ziyade
öldürdüğümüz merhametimizi yerine koy ALLAH'ım
bizi kendimize uyandır bizi kendimize utandır.
Kayıt Tarihi : 16.10.2014 01:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu bir şiir değil,utanılacak hadise ben tarafından.ön yargılarınızı şimdilik rafa kaldırın.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!