Bizim İt Şiiri - Coşkun Arslan

Gösterişe bayılır, kuyruğu dik yürürdü
Herkes farketsin diye, Sağa sola ürürdü
Kibirliydi kerata sesi acayip gürdü
Kendisini itlerin efendisi görürdü.

Yal kokusu alınca kuyruğunu sallardı
Şirinlik yapar güya ayakkabı yalardı
Millet sadık zanneder zaman zaman yallardı
Kümese bekçi etsen yumurtayı çalardı

Enikken pek uysaldı sahiplendik doğrudur
Günden güne büyüdü. Köyde Kalmadı huzur
Herkesi yamuk görür birtek onda yok kusur
Hem hırlayan kendisi hem de kendisi mağdur

Çoğu zaman sebepsiz dırduk yere havlardı
Diş gösteren itleri hipnoz eder tavlardı
Omurgasız dönekti bazende miyavlardı.
Hangi taşı kaldırsan orda salyası vardı

Bu kemirgen hayvana it demek suç mu oldu
Yıllarca kemik verdik git demek suç mu oldu
Kuyruğun altına al yat demek suç mu oldu
Zincirlerini bağlı tut demek suç mu oldu

Rahmetli dedem derdi pisliğe taş atmayın
Üzerinize aman ha Pisliği sıçratmayın
Çalıyı dolaşın da Aman ite çatmayın
Telef eder sürüyü yakınında da tutmayın

Coşkun Arslan