Üzerime çelik dökmüşler sevgilim, dünya içime işlemiyor,
İşlenmemiş yerlerimde akromegalik bir his olmuşsun, içten dışa doğru eriyorum.
Zaten içi yanmışları sevenler gökyüzünün balkonundan Dünya'ya ayak sallarlar, birde bütün iyi şartlarda hayatın bir tek kuralı vardır; ayağını boşluğa doğru sallayanlar hiçbir yere varamazlar..
Açtığında ödüllendirilen bir çiçek baharı baştan çıkarır
Baştan çıkan her şeyi topuktan ölçmeye başlarlar
Sana eğik ritimlerle söylenmiş şarkıların ölçüye ihtiyacı yoktur
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta