Üzerime çelik dökmüşler sevgilim, dünya içime işlemiyor,
İşlenmemiş yerlerimde akromegalik bir his olmuşsun, içten dışa doğru eriyorum.
Zaten içi yanmışları sevenler gökyüzünün balkonundan Dünya'ya ayak sallarlar, birde bütün iyi şartlarda hayatın bir tek kuralı vardır; ayağını boşluğa doğru sallayanlar hiçbir yere varamazlar..
Açtığında ödüllendirilen bir çiçek baharı baştan çıkarır
Baştan çıkan her şeyi topuktan ölçmeye başlarlar
Sana eğik ritimlerle söylenmiş şarkıların ölçüye ihtiyacı yoktur
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta