Sensiz, her şeyin bir tarafı yok.
Ekmeğin ucu koparılmamış.
Çayı koymamışsın ocağa.
Romantikliğin tutup
Kahvaltı hazırlamamışsın bize.
Haydin diyen sesin nerelerde?
Sofranın bir tarafı hep boş, soğuk.
Ne yense, hakkın hep bi köşede
Tencerede, dolapta, kilerde.
Nasıl sahip olunur
Sana ait olan şeylere?
Nasıl sahibi olunur sensizliğin?
Olmam olmam, olamam! Olamayız!
Bizde artık bazı şeyler hiç kimsenin.
Bazen aldığımız nefes bile.
Evin bir tarafı hep
Senden tarafa bakıyor yıkık.
Biz bildiğin gibi değiliz
Ağır aksıyoruz içimizde, dışımızda.
Ne vakit
Ağız dolusu gülmeye kalksak
Mutluluğumuz yarıda kesiliyor.
Biz beş kişiydik
Bizi sensiz
Dört yarım bıraktın.
Bıraktığın boşluğu
Dört kişi bir olduk dolduramadık.
Kayıt Tarihi : 6.5.2020 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!