Bizi dağlara sürdüler Şiiri - Oktay Avcu

Anne ben özlüyorum
Ölüyorsam ağlama
Bir kalleş kurşuna vuruldım
Dağlarda yaşamak daha mı güzeldi
Mapuslarda çürümek
Yargısız, sorgusuz infazlar
Yani seni hiç görememek yaşarken
Sevdiklerime dokunmamak
Sarılamamak daha mı güzeldi
Hesabını yapamadığım rakamlar kafamı karıştırıyor
İlkokul öğrencileri gibiyim
Ellinin yüzden büyük olduğunu sanıyorum
Yanılıyorum anne yanılıyorum
Bizi dağlara sürdüler
Güneşi gösterdiler
Oysa güneş kışı ısıtmıyor
Üşüyorum anne üşüyorum
Kentlere sığmadım
Metropoller dar geldi özgürlüğüme
Şimdi geri dönmek istiyorum
Sırama, sınıfıma
Saltanata meze yaptılar gençliğimi
Güzelliğimi, idealistliğimi
Benim kardeşime düşmanlığımı seviyor anne birileri
Savaşlar istiyorlar
Hep akan kan bizim olduğunda