Eğilimlerin kursağında
Duman solumuş insanlarız
Farksızız birbirimizden
Geçmişten çok yarındayız
Ortalıkta fazla dolaşmayın derler hep
İnan ki sizi gözlerinizden tanırız
Yudumladığımızda bir kaşık sütümüzü
Hayat boyunca susarız
Belki konuşuruz ince koparılmış
Telli defterlerimizden
Üzerimize fazla düşmeyin
İnan ki sizi sözlerinizden tanırız
Yitik bir evladın annesinden ayrılmış hatıraları
Yaşam bulurken haykırışları
Tozlu sehpalarda dolarız
Biz sizi sesinizden tanırız
Üzerimize fazla gelmeyin
Biz sizi çektiğiniz acılardan tanırız..
Kayıt Tarihi : 1.10.2013 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!