Bizi Ayakta Tutan Bu Kavga!

Gel hadi gidelim;
Görelim dünyayı
Bir anne ağlıyor
Çoğunu kaybetmiş
Ölmek istiyor onunla
Yüzünde tuzlu göz yaşı
Çare olmuyor
Ne ölüyor nede geliyor
Giden!
Bir çocuk ağlıyor
Baba diye
Uçurumun ucunda,
Kanatları olmadan bekliyor
Öylece düşmeyi
Gözlerinin önünde çöken
Bir aileyi
Kaldıramıyor bunca yükü
Bekliyor çaresizce
Büyüğüm dediklerinin
Birer birer küçüldüğünü
Hançer gibi saplanıyor
Duyduğu yalanlar bir bir
Biliyor halbuki
Bizi bu kavganın ayakta tuttuğunu
Ağlamaya değmez hayat
Bir yandan alan yaradan
Bir yandan verir elbet
Hak edenlere hakkı olanı
Biliyor bu dünyaya
Nasıl geldiyse elleri boş
İşte öyle bomboş gideceğini
Ve söylüyor bir kez daha
Neye yarar bu kavga
Hayat göz açıp kapamak
Kadar kısa
Sevmeyi bil sana ne yapılsa
Sen de benzeme onlara
Sevmeyi bil diyor
Bir çocuk misali...
(Gülnida)