Bizi Arayın Çocuklar Şiiri - Seçkin Bozkurt

duvar diplerine sığınan çocuklar
sevgi nedir
hasretmi sizce
yoksa
sıcak bir elmi size uzanan
tahta banklarda yatan çocuklar
bir cıt ararsınız boş sokaklarda
belki köşeleri dönerken
birileri çıkar diye beklersiniz
ağlarsınız
kimsesizlik sol yarınızda
ve çağdaş bir köle misali
mahkum olursunuz
çıkmaz sokağın en sonunda
kir pas içinde yüzünüz
inci gibi parlar dişiniz
bir ömre bedel gülüşünüz
kuru ekmeniği çaldırmayan çocuklar
bir yaz yağmuru üzerinizi
çisil çisil ıslatır
o bitkin halinizi
çiçekler bile kıskanır
bunları düşünmeyin çocuklar
birileri mutlaka sizin için ağlar
belki gün gelir sizinde
sizinde karnınız doyar
çünkü
çünkü yarın yeni bir gün
geçmişte kalır dün
her gün günde üç öğün
sefkati yer çocuklar
yıkalım sizi bizden ayıran duvarları
açalım kilitleri anahtarı denizlere atalım
yakalım meşaleleri
karanlığı yok edelim
özlemleriniz bitsin diye çocuklar
hep elele olalım
hep kardeşçe kalalım
korkusuzca yaşıyalım
yarınlar sizin çocuklar
ve siz sokaklarda adım adım
uzun bir yolculuğa çıkmış gibi
kulagınızda kalan eski bir ninni dudağınızda
yağmur değil üzerinize taş bile yagsa
yalın ayak bizi arayın
yokluklara dertlere gögüs gere gere
bizi arayın bizi arayın çocuklar