Bizi Şiiri - Selin Deniz

14/4/2007 - ÜZGÜNÜM Üzgünüm ___Sevgimi hissettiremedim.Beni kalbinin derinliklerinde sakladığın kyerde kalamadım.Geceni gündüze senin için çeviremedim diye.Beni terkedip gittiğin için de üzgün değilim.Sevdiğin kadar sevgi mi verdim.Kırıp,kalbin binbir parçalara bölünmüşken ben parçaları birleştirmeye çalıştığım için binlerce özür dilerim.Artık özür dilicek yücüm de kalmadı.Sen benim yerinde olsan kırılmaş,kalbimin parçalarını birleştirmek bir yana tuzla buz ederdin ettinde. Derdim bu manasız,anlamsız kırışların altında bir sebep olmalıydı.Belki hissetmiyorsun nasıl acı çektiğimi acı çektikce nasıl yırtıcı kuş'a döndüğümü... ___Belki bunda senin şuçun yoktu.Kendimi kafeste gördükçe çırpınırak sevdiğimi haykırmak istedikçe söyleyememin acısınla senin kalbinin taş olduğunu göremiyordum. Kıskanıyordum seni ne kadar güzel özgürce duygularını dile getiyor kırılmışım kırılmamışım umursamıyordun.Şiirlerinde hece hece yazıyordun sevgiyi,sevgiyi yaşatmak için elinden gelen hiç bir şeyi yapmıyordun.Kıskanıyordum işte senin kadar taş yürekli olamıyorum diye.Sevmek çok güzel bir duygu birde bunu özgürce tatmak bir bambaşka olsa gerekti.Sen sevgiyi tende yaşayan sıradan mahluktun.Senin sözlerinde sevgi sadece şiirsel namelerdi.Yağan ılık yağmur gibiydi süslü kelimelerin.Allah'tan başka birşey istemezdim.Senin bu sevgiyi yürekten hissetmeniNe hacet sevgiyi hissetmek bana mı kalmış diyen bakışların yokmuydu.Beni deli eder zivanadan çıkarırdı. Senin taş yüreğin hasret kalsın bir damla sevgiye...