Bizi Şiiri - Sefil Selimi

Yara alıp yaralandık,
Yaraladı cahil bizi.
Safa girip sıralandık,
Karaladı gafil bizi.

Her cihette bulduk huzur,
Emir aldı bizden hızır,
Sohbetlerde olduk hazır,
Pareledi bu hal bizi.

Mevta olduk ölmedik,
Hayattan geri kalmadık,
Alı yok dava çalmadık.
Mest eyledi ehil bizi.

Uyuyorken ettik secde,
Ayık olup geldik vecde,
Namaz kıldık kaynar sacda,
Korudu, Hak melal bizi.

Tel oluruz başta saça,
Af yazarız bazı suça,
Taşımayız kara peçe
Kıldı Huda helâl bizi.

Giyiniriz, türlü hırka,
Karışırız, sahi kırka,
Bağlıyız, Kur'an'da çarka,
Böyle kıldı, zülâl bizi.

Âlem içinde âlemiz,
Dillere gelen kelâmız,
Her vücutta var sılamız,
Tutamadı, mahal bizi.

Nadan dedi. "Bunlar sığır",
Duyduk amma, olduk sağır,
Yeryüzüne olduk bağır,
Bereledi, melal bizi.

Sefil Selimi olma asi,
Bire bağla tekmil naşı,
Ademiz dünya anası,
Bırakmadı, celâl bizi.