Bize Sor Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Üşürsün be gülüm,
Benim gönlüm hiç avare kalmaz,
Umutsuz sevda ile mutlu olmaya çalışırım hep;
Özlemle yanar, hayallerimde avunurum,
Sonra,
Düşer bazen sevgilinin bir tatlı sözü,
Seherde şebnem gibi,
Biraz söner yangınım;
Sonra
Yine cehennem,
Yine cehennem.

Biz değil miydik yazın ayazında
Sokulup, soluklarımızla ısınan
Biz değil miydik ey sevgili?
Yüreğimizin yangınını
Döken tenimize?

Bir gece karası gün oldu ardı,
Yeşil yapraklar sarardı
Karardı dünyam gidişinle.

Ben,
Tatmadım yasak elmayı senden,
Yasaksa masumca sarılış,
Gülüş yasaksa
Kahretsin, istemem Allahtan vuslatı;
Oysa
Bir tatlı gamze öpüşüne razıydım,
Hazırdım tutsaklığına,
Tutsaklığına hazırdım.

Sen
Kalkan kıldın inadını,
Kale sendin;
Ben kapında bekçi,
Ben garip bir can,
Sen sultandın
Narıma yandın,
Narıma yandın.

Biz buyuz işte seninle,
Yüreğimizde sevişirsek kime ne?
Seninle olduğum her salisede bir dize yazarım
Sensiz,
Ağıt yaktığım gibi.

17.Aralık.2010 23.01