Bize Ölmek yok! Şiiri - Tarık Erkutlu

(28 Ağustos 1996'ya)

Beni sevmediğini bildiğimden,
Sönmüş ela gözlerimde fener,
Boğazda bir balık gibi sevmişim seni,
Oltanda kıraçan olmuşum, zokanda lüfer..

Bitmez dediğin de bitti, gerisi alışkanlık,
Ötesi, zaman ve kıyıda duruyor bu batık sandal,
Martı çığlıkları oluyor sesim, doklarda çağlayan
Bir bebeğim sanki ben, karnında ağrıyan...

Yaprağın suya, umudun aşka doğduğu zaman hey!
Yine sever misin beni gece yarım esmerim?
Birdenbire sen, sen..! diye el açıp yalvarırken,
Kudurur mu dudakların bana, gece yakamozlanıp?

Merak ettiğimden değil sevmelerim seni küçüğüm,
Biliyorum sıcacıksın, ayaklarımı sarsam bileğine, ısınacaksın
Gittiğin gün demiştin,
Gittiğin gün demiştin
Gittiğin gün ellerim ellerimde önce sevgilim sonra Anne....
Ve sonrası yok... duymadın kal deyişlerimi...

Beni sevmediğini bildiğimden,
Yanmadı hiç gözlerimde fener,
İçinde olduğunu bilmeden kanser,
Boğazda bir balık gibi sevmişim seni..

Kaç yıl geçti gidişinin ardından hiç saymadım,
Anlasana bize ö-l-m-e-k yok..