Daha bir uzaklaşıyoruz...
İmkanlarımız elverdikçe birbirimizden.
Soğuk bir ruzigar kaplar ruhumuzu...
Yüzümüzü çevirdikçe cemiyetimizden.
Yığınlar içinde yalnız yığılıveririz
İliklerimizden ılık su akar...
Ve efkarımızla çöker, dağılıveririz..
Nerdesin ey huzurevinden uzaklaştıran vefa?
Nerdesin ey kuru soğanda solukladığımız sefa! ?
Nerdesin eyyy aşkımızı körükleyen cefa! ?
Daha bir kucaklaşıyoruz...
Ilık bir bir iklimi ihya eder muhabbetimiz..
Çıkarız zahmetli yokuşu, dikçe..
Daha bir kucaklaşıyoruz..
Kuruyan değerlerimiz yeşerdikçe..
Kayıt Tarihi : 6.9.2006 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nerdesin ey kuru soğanda solukladığımız sefa! ?
Nerdesin eyyy aşkımızı körükleyen cefa! ?
Diye haykıran gönüle selam... Tebrikler Mehmet Bey
Nerdesin ey kuru soğanda solukladığımız sefa! ?
Nerdesin eyyy aşkımızı körükleyen cefa! ?
Burası bence şiirin kalbi olmuş
Teşekkürler ben bu şiiri çok sevdim :))
TÜM YORUMLAR (13)