Bize ne olmuş Şiiri - Gürsel Cengiz

Dilsiz soğuk ve kasvetli
Sırtı yere gelmeyen
Taş duvarlar bile dayanamamış
Karışmış evrendeki diğer renklere
Toz olmuş

O masum o yumuşak
Sıcak bakışlar bile uymuş zamana
Şimdilerde buz olmuş

Öyleyse söyleyin
Söyleyin bize ne olmuş

Gök kubbenin tenimizi sardığı
Yıldızların bulutları keskin bir bıçak gibi
Yardığı
Yüreklere ne olmuş

Güneş gibi her tebessümü
İçimizi ısıtır sanmışız
Kanayan söylemlerin hemen yanı başında
Gönlümüze yar gözümüze dost görünen
Gülen kimliksizlere inanmışız

Böyle öğretmişler bize
Dost yoluna yanmışız

Diyeceğim odur ki
İnce narin elleriyle cilalı ceviz masalarda
İçerken nargilesini ipek yüzlü adamlar
Demeliyim onlara
İnanın artık ben bu yalanlara tokum

İşte ben o günden beri
Bu derin oyunlarda yokum

Öylesine çoğaldı ki
Ayrık otu gibi biçtikçe üreyen
Arsız
Aynı zamanda acılara umarsız
Haralardan kaçmış tımarsız atlar gibi
Soysuz ve huysuz bakışlar

Nereye diye sorarım size
Hangi zincirin zindanına doğru
Bulanık bir su misali

İnsanlıktaki bu yanlış akışlar…