Bize Ne Oldu? Şiiri - Nisari Özdoğan

Hazır aş, konserve, almış yürümüş.
Ocaklar tütmüyor; Bize ne oldu?
Has bahçeyi çandır güller bürümüş.
Bülbüller ötmüyor; Bize ne oldu?

Ruhlar bir şeye aç; beden tok gibi.
Dostun sözü bile acı ok gibi.
Yaşama sevinci duyan yok gibi.
Izdırap bitmiyor. Bize ne oldu?

Hatipler çoğaldı söz belli değil.
Tavırlar yalancı, öz belli değil.
Oğlan belli değil, kız belli değil.
Lafız kâr etmiyor. Bize ne oldu?

Selam versen tokat iner enseye.
Hasletlerimizi kim benimseye?
Ortalık keşmekeş, sözle kimseye
gücümüz yetmiyor. Bize ne oldu?

Nisari gerici eskiyi özler.
Artık ifadesiz bakıyor gözler.
Eskiden dokunup ağlatan sözler
Zoruma gitmiyor. Bize ne oldu?