Bize Ne Oldu? Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Bağda üzüm yiyenler:
Altın bırakıyordu.
Şimdi sokaklarımız:
Kapkaçla doluverdi.

Köylümüz,şehirlimiz:
Haramdan çok korkardı.
Köşeyi dönme hali;
Şimdiyse moda oldu..

Evlatlar tanımıyor:
Ana ile babayı.
Çoklarının hesabı;
Doldurmaktır kasayı.

Eskiden ülkemizde,
Hırsızlıklar olmazdı.
Günümüzde her yerde:
Hırsızlıklar çoğaldı.

Haram,helal demeden:
Kasa keseyi Doldur!
Zengin olduğun anda:
İtibar eden çoktur(! ?)

Ruşveti yasaklıyor,
Alemlerin Resulu.
Cehennem yakacaktır:
Hem alan, hem vereni.

Büyüklere hurmetler,
Günümüzde azaldı.
Yaşlı ana, babalar:
Evlerinden kovuldu.

Darulacezelerde:
Binlerce yaşlımız var.
Nice na,babalar;
Hep gelenleri gözler.

Boşanmalar çoğaldı:
Aileler dağılıyor..
Bir kısım ana, baba:
Evladını satıyor!

Hemen hergün medyada:
Aile dinamitlenir.
En mahrem haller bile;
Ekranda sergilenir.

Edebiyat,sanatta,
Geriye gidiyoruz.
Tarihimizden kopup:
Taklidci oluyoruz.

Savaş anında bile:
Düşman yarası saran.
Nedir bizleri bügün;
Bu değerlerden soyan?

İlk okul çağlarında:
Çocuk katil oluyor.
Esrar, eroin, kumar:
Gençliği kemiriyor! ..

Bunca zehir akarken,
Nasil yetişsin çocuk?
Görülür her tarfta:
Çok büyük başı boşluk.

Bize ne oldu böyle?
Benzemiyoruz bize.
Ecdadımız örnekti:
Dünyadaki herkese...