ne zaman baksam gözlerine
uzun uzun
dalarsın o gece zihnime
ağlatır ağlatır gidersin
ben dağılırken yine
sen olsan bu gece
en azından bir gece
iyi geceler desen
rüyamda ağlamasam
sonra her gece
uyumadan önce düşlesem
beni görünce gülümsesen
ağlamasam bende yalan söylemesem
sen olsan yanımda, dokunsan ruhuma
tüm bahçelerim papatyalar açsa
heyecanın ve mutluluğunla çarpsa sadece yüreğim
sonra biraz yürüyelim
bize kalan yola sümbüllerimizden ekelim
boş ver tüm çiçekler solmuşsa
biz ikimiz yeni bahçeler büyütelim
Kayıt Tarihi : 13.3.2023 00:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Matricaria Chamomilla](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/13/bize-kalan-yola-sumbullerimizden-ekelim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!