Bize Kalan..(kolera saati)

Saat o saat
Hastalıklı kalbim
Seni adını anımsıyor bu gece
Kolera sokakları sessiz
Bir deli ıslık çalıyor
Tek mutlu o kendi dünyasında
Kırık beyazlarla dolu
Ceplerim
Kuşların kanatlarına bağladım anılarımı
Gökyüzünde geçmişim dolaşıyor
Seyretmek güzel yitirmek zor
Sen serçe kuşundasın
Evimin önlerinde
Bahçemde
Kırıp ekmek bölüşüyoruz
Konuşuyorum seninle
Her sabah gün ışımında
Öyle güzel öyle sıcak
Küçük ve masum ki ellerin
Büyütüyorsun büyüyorum
Kolera başka
Ben başka güzel seninle
Belkide sadece sen kaldın
Bu kadar temiz duru ve yürekten
Değişti insan oğlu
Güzel Abiler öldü
Adap örf namus
Ağzından orospu olanlarda
Kim daha büyük günahlıysa
Kahraman o artık masalarda
Yaltaklaşmış
Samimiyet yoksunu tüm duygular
Cenneti merak eden yok
İmanı yitiren merhametide yitirir
Yitir dide
Kime anlatıyorum
İşte orası büyük muamma
Anlıyacağın
Kimse masum değil artık
En az bu şiir kadar