Bize İyilik Yaramaz Şiiri - Yorumlar

Çok güzeldi sayın Adaklı... Gerek bütünlüğü, gerek şiirsel akıcılığı ve anlamı ile çok güzeldi.
Göğsümüze kalp, kafamıza akıl koyan elbet bir teşekkür bekler ama kalp ve kafa herkeste o kadar farklı çalışıyor ki ortalık kan revan, ortalık curcuna... Teşekkür etmek akla gelmiyor...

Kutluyorum içtenlikle...

Alemlerin Rabbi olan Allahım, öyle bir düzen kurmuş ki biz insanlar için, bazan gerçeklerin karşısında şaşırırız, bazan kendimize sevgiyle yaklaşırız yaradandan ötürü...
Bazan NANKÖR, bazan UNUTKAN, bazan da İSYANKAR oluruz kendimizi unutup! Rabbim bizi affetsin, günahkarızdır ama O affedicidir... Dilerim bizi affeder.
Severek ve ibretle okudum. Tebrikler. Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi ÇELİK

Serzeniş ve öğütlerle dolu muhteşem dizeler SAYIN uSTAM.Şöyle bir düşünmek lazım her bir kıtayı kendi içnide...Tebrikler..

Rabbimizin mükemmel bir surette halketteği, tüm insan ve cinlerin birleşerek bir yaprağı halk'eteme güçlerinin olmadığı aşikar iken,Rabbimizin tasarruflarına yarın ne olacağını bile bilemiyecek derecede aciz insanların laf söylemesi acı ve onlar adına düştükleri gülünç haldir.
bizede Hicv'etmek kalıyor demek.
Rabbimizin bizlere lütfundan gösterdiği her levha, her nimet pahabiçilmezdir.Rabbimize sonsuz hamdu-senalar ediyoruz, hamd etme şuurunuda Elhamdulillah.
Ey gece

N’olur bazen bizi de kucakla,
Bizde kaçarcasına koynuna varmak istiyoruz
Lakin şerrinden uzak hayrına talibiz.
Şafaktan akşam kızıllığına dek
Gün yüklüyor yükünü zayıf omuzlarımıza
Ürperti veriyor şehir, gün aydınlığında


Ahir zaman alameti zar,
Tersine dönüyor bazı şartlar, bazı hal
Elhamdülillah iman ettik’ki
Gün bir gün tersten doğacak
Karanlık nura kalbolacak
Değişim olacak

Geceler daha da aydınlık bazen günden
Nasıl izah edip sana bahsedeyim Leyle-i Kadirden
Daha çok huzur veriyor koynuna aldığında
Bir şifacı el gibi oluyor karanlık
Günden kalan yaralarına merhem
Bir hekim ilacı oluyor gece
Efsun oluyor gözlerinde
Bir ana kucağı gibi
Alınca kollarına seni
Ürpertisi ninni oluyor uyutuyor alemi
Gece,
leyl
yada ne dersen de.

Atila Yalçınkaya

tefekküre şayan hicivler içindesiniz..

Kedinin ve itin bile önüne bir parça et ikram ettiğiniz zaman,ya kuyruğunu sallıyarak,yada paçalarınza boynunu sürterek ,size karşı şükran hislerini hissettirmeye çalışırken.Acaba! insan oğlu sayısız nimetlerle önüne eşsiz bir sofra kuran ve bunu kıyamete kadar devamını sağlayan yaratıcısına ve sahibine bir teşekkür ve şükrü,çok görmesi düşünülür mü?.Acaba adem oğlu dediğimiz insanın bir kedi ve köpek kadar haysiyeti yokmudur ki,Sahibini tanımasın ve bilmesin.
Teşekkürler üstadım,yine manevi değeri tavan yapmış,güzel bir şiire imza atmışsınız.