Hiç gülmedik bu hayatta
Ağlamak hep bize düştü
Kimseye de zulmetmedik ama
Zalimler hep bize düştü
Sevdik hep sevdik
Yaratandan ötürü sevdik
Kimseyi de hor görmedik ama
Hor görülmek bize düştü
Dinledik hep dert dinledik
Kimseye derdimizi söylemedik
Herkes derdini birine anlatırmış ama
Sineye çekmek bize düştü
Sevmek zor dediler
Ölmeden mezara kor dediler
Bu dert adamı yer dediler
Dert ile dertlenmek bize düştü
Şu benliğim bin bir türlü
Nazlı yar gelse bir türlü gelmese bir türlü
Kimseyi bekletmedik bundan ötürü
Ama! Ama beklemek bize düştü
Beklemek, hep bize düştü
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir arkadaşı beklerken yazılmış ve o arkadaşa sitem ediyor bu şiir. O arkadaş kim mi? SAMSUNLU TUNCAY
TÜM YORUMLAR (1)