Bize Düştü Şiiri - Reşat Öztoprak

Yaşamak bize düştü,
Nerde varsa bir bıçak
Kemikte dolanan;
Hasretler içinde baktık.

Özgürlük hep yalnız kaldı,
Güvercinlerimizin kanadı kırık,
Sol kolumuzda hep bir ağrı
Ve bütün yangınlar kadehimizde.

Kendimizden içebilseydik keşke
Kendimizden geçebilseydik keşke,
Gül dikeninde tomurcuk açtık,
Yaşamak bize düştü yine.

Sabahlarda çiğ kaldık,
Ne buharlaşabildik
Ne yenebildik yaprak kaldırımında,
Çiğnenmek bize düştü yine.

Bayraklar çektik gönderlere
Ve ekmekler yedik,
Nereden, nasıl bilmeden, bilemeden
Yaşamak bize düştü yine.

Ahh bulabilsek sığınacak bir kucak,
Bütün aklımızdakilerle düz
Ve bir koy sessiz sakin özgürlük renkli,
Ölmek bize düştü yine, bize düştü yine...