Yetim bir yavruyu, pek üzgün gördüm,
Yürek yandı, pişti, köze dokundu.
Saçını okşadım, derdini sordum,
İç çekti, ağladı, öze dokundu.
Ölüm derdi her canlının başında
Yaratanın hata olmaz işinde
Yataklara düştü, o genç yaşında;
Civanıma bir maraza dokundu.
Yeşile büründü bütün dağ, ova
Sofra kurup, kaşık çaldık pilava
Arkadaş, kaldırdı bir uzun hava;
Çekti kucağına, saza dokundu.
Evde çoluk çocuk yoluma bakar
Her işin bir sonu, bir hududu var
Dedim: yolum uzak, vakit hayli dar
Şoför beşe taktı, gaza dokundu.
Kimin elindedir, ölümden kaçmak,
Ölümsüz yer bulup, oraya göçmek,
Yahut ölümsüzlük şerbeti içmek;
Ömür bitti, ecel bize dokundu.
2017
Kayıt Tarihi : 12.3.2017 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!