Bize Derler Türkmen Uşağı

BİZE DERLER TÜRKMEN UŞAĞI

Ah! Davud’um ah!, bizim yöremizde;

Size Çelebi, bize derler Türkmen uşağı,
Yiğitlerin ortak noktası dörtyol kavşağı,
Mert neslimiz, bize derler seksenler kuşağı,
Bizim yörede yoktur insanın yavşağı,

Yöremizde gülersin derler, ipiyle kuşağı,
Gülmezsin bu sefer ederler dert yumağı,
Bir yere gelmek için tutarlar çanağı,
Olmayınca, hemen ederler al aşağı,

Severler bizim yörede iyi ahlaklı olanı,
Koklamazlar çiçeklerin hemen solanı,
Evinde varken, çocukların meyve yolanı,
Sevmezler yörede aslı olmadık yalanı,

Güneş tutar mı topraktan balçığı,
Tutunamaz bizde insanın kancığı.
İnsanımız bir kere attı mı kancayı,
Vermez bir daha elindeki sancağı.

Yöremizde severler iyilik yapanı,
Kötülükler geri döner dolanı dolanı,
Sevgiyle dolu kocaman yürekli olanı,
Baş tacı ederler bizde sözünü tutanı.

Gurbet elleri bazen ırak eder yakını,
Görmeyince hemen gözyaşını dökeni,
Yöremizde aşkların sevgidir kökeni,
Severler, her şeye iyi gözle bakanı.

Beden üşümüş toprağa düşmüş kırağı,
Dökülmüş saçlar istemiyor artık tarağı,
Neyleyim ben usta varken acemi çırağı,
Sevmez köylüler, çöle dönmüş toprağı,

Aşık Selimi der yörede kurak geçen kışı,
Bizde sevmezler aynı olmayan içiyle dışı,
Deli eder insanlarımızın kem gözle bakışı,
Hele çalışmayıp söğüt gölgesinde yatışı.

Davut hemşerime ithaf olunur.
16.02.2019 Ben Selimi