Bir kış ayında çiçeklerin üstünü örten karlarla dolu bir parkta,
Bir banka oturdum, biraz ileride yürüyen bir adam vardı.
Sonra çantamı açıp okumak üzere aldığım 'Diriliş'i elime aldım.
Dayanamadım adamı seyretmeye başladım, çünkü yüzü sapsarıydı.
Adam yürüdü, yürüdü sonra durdu.
Eline mor bir menekşe aldı.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta