Biz yokuz belki
belki bir yolculuk eksik hayatlarımızda
ve bekleyişimiz orda bir yerde
ve yüreğimizdeki kir günahlarımız değil
sanki ateşle vaftiz edilmiş bir ruhun külleri yağıyor
-üzerimize-
bizi arındırmak için
oysa bizi kirleten günahlarımız değil
sorun, olmaya çalıştığımız şey
hani bir türlü olmadığımız
sorun, ne olduğumuz da değil
olmaya çalıştığımız şey...
sanki bir durak geç inmişiz
hep acele ettiğimizden
boğucu yol arkadaşlarının salyalarını
uykulu yapış yapış omzumuzdan süzülen yalnızlık korkularımızı
hepsini geride bırakıp
bir durak geç inmişiz
bilmediğimiz bir yerin tanıdık yalnızlığına
her sokağında bir hayal kırıklığı sakladığımız
mahallelere benzeyen
ve benzedikçe yabancılaşan vahşi bir yer
ne çok acele etmişiz
olmaya çalıştıklarımız için
kim olduğumuzu unutuna dek
ne çok şey istemeyi öğretmişler ki
hiçbiri bizim değil
ne çok şey yitirmeyi öğrenmişiz
bir başımıza
bize dair
her birinde her şey parçalanmış
Gökhan ÇağlarKayıt Tarihi : 25.6.2007 21:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!