Küçükken manevi anamız olarak bize,
Çocuğu gibi bakardı Arife Deveci.
Üşüdüğümüz zaman odun atardı köze,
Hemen ateşi yakardı Arife Deveci.
Kazanları ocağa koyardı su katarak,
Tokuçla karıştırırdı ona kül atarak.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta