Nefes alamıyorum, gözlerin gözlerime değmedikçe.....
Hiç bir yere sığamıyorum, kokunun olmadığı.....
Yalnızım kalabalıkların içinde, ellerin değmedikçe yüreğime......
Yalnızım sen olmayınca, nefes alamıyorum..........
Çaresiz, perişanım kalabalıkların içinde.........
Oysa bir sevgi vardı aramızda, onca yaşadıklarımıza rağmen....
Ben senin, sen benimdin onca kırgınlıklara rağmen....
Dünya bizim etrafımızda dönüyor,
Etrafımızı kırdığımızın farkında olmadan, yaşıyorduk sen ve ben....
Ne oldu ne değişti, düşman oldu sevgimiz....
Kırar olduk içimizi ısıtan gözlerimizi...........
Keser olduk nefesimizi.............
Kırar olduk ellerimizi.......
Ne sen Nede ben........masum değiliz, hemde hiç......
Nefes alamıyorum, gözlerin gözlerime değmedikçe.....
Hiç bir yere sığamıyorum, kokunun olmadığı.....
Yalnızım kalabalıkların içinde, ellerin değmedikçe yüreğime......
Yalnızım sen olmayınca, nefes alamıyorum..........
Çaresiz, perişanım kalabalıkların içinde.........
Kayıt Tarihi : 12.11.2013 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!