“-darb-ı meseldir ya
esgiler deyviridi
canavar yavrılarını yuvadan çıkarmış
dünya alemine,
bi depeden serrederlerkene
bakmışler bi goyun sürüsü yaylayıp duru
yavrıların hepisinde bi marak
aynı cenaha mayıl mayıl bakıyollar
anaları
“yavrılarım işde onnar bizim baş yeyceğimiz”
“yeyelim”
“yeyelim”
deye sevinelek galgışmışlar
“duruuun” demiş anaları
“durun hele Canab-ı Allah
onarı sürüynen vemiş emme
başlarına da çoban gomuş
ona isan derler ondan uzak durun”
…
“çobanıda yeyelim”
“-üsdelik Canab-ı Allah bize,
onu yemeyi de yasaklamış”
“üsdüne üsdelik o da bizim duşmanımız”
bu böyle sürüp gederkene
yavrılardan biri atılmış
“-emme orda bize benzeyen biri var
çoban ona bişey demez mi”
“hahn” demiş anaları
“hanh ben de onu deyceğdim
işde o
o bizim en birinci düşmanımızdır
bize benzer,
bizden değildir,
sahıbına yaranmağ uçu
bize hayatı zından eder,
fırsat gollar,
fırsantını buldu muydu
anamızdan emdiğimiz südü
burnumuzdan getiri
bize benzeyip de
bizden omayandan gorkun
Canab-ı Allah
yardımcımız olsun”
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 16:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!