Bizdik Şiiri - İdris Karagöz

Ve bizdik zamanda kağıttan gemilerle yolculuğa çıkan,
Umut kırıntıları dolu, yaşamın ağırlığıyla yüklü bavullarla.
Nasırlı ellerimizde hasretten kalma ağır izli yaralar,
Sırtımızda kırbaç gibi, boynu bükük bırakılmış sevdalar.

Ve bizdik zamanın mihrabında, hayatın girdabında boğulan.
Bir adım atmak için çırpınan, ikincisinde korkak ilerlemeye üşenen.
Gün beyazladı! Gece ise matemde, zaman akrebin koynunda
Ve işte bu gelen biziz, tahta bir tahtla yolculuğu sonlanan.

Biz dünyadan gider olduk, kalanlara selam olsun...