Dökülürler bölük bölük ovalara
Sonra kuşatmalar altında çocuklukları
Ayaklar ezer topuklarıyla oyuncaklarını
Küfür karışır gecenin zifiri karanlığına
Islanır tenleri ter ve gözyaşlarıyla
Yıkanmamış ellerinde kelepçelenir sessizlik
Tetikte birleşir parmakları
Elleri sessizliği avuçlarında birleştirir
Çığlık çığlık ışık demetleri saçar namludan
Namlu demirden demir sudan güç alır,
Geceleyin yıldız avlularında büyüyen kandiller
Aydınlatır olmayan yüzlerini,
Bakışları korkutur kendilerini
Ayna süs eşyası değildir onlar için
Taşımazlar gözlerinin yeşilini,
Sabah vakti sayarlar eksiklerini
Duasız, törensiz ağıtları…
Kayıt Tarihi : 17.2.2012 16:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!